Δημιουργία ψηφιακού μουσείου, στα πλαίσια του προγράμματος "Η τέχνη ανάσα στη ζωή μας".

  Τη φετινή χρονιά οι λιλιπούτειοι μαθητές μου γνώρισαν διάσημους ζωγράφους και ανακάλυψαν τα μυστικά της τέχνης τους. Συμμετείχαν στο πολιτιστικό πρόγραμμα "Η τέχνη ανάσα στη ζωή μας" και συνειδητοποίησαν ότι η τέχνη της ζωγραφικής εμπλέκεται  σε όλες τις δραστηριότητες του Νηπιαγωγείου. 

 Διάβασαν βιβλία, συμμετείχαν σε διαγωνισμούς με τα έργα τους, επισκέφθηκαν μία πινακοθήκη, δοκίμασαν διάφορες τεχνικές, ζωγράφισαν τα δικά τους αντίγραφα διάσημων ζωγράφων, έκαναν μάθημα ζωγραφικής έχοντας για δάσκαλο επαγγελματία ζωγράφο, παρουσίασαν τη δουλειά τους μέσα από μία θεατρική παράσταση με ποίηση και έργα του Οδυσσέα Ελύτη, επισκέφθηκαν εικονικά μουσεία στο διαδίκτυο και δημιούργησαν ένα ψηφιακό μουσείο με τους πίνακές τους.

 Το αποτέλεσμα; Εξαίσιο! Όλα τα παιδιά έμαθαν να εκφράζουν τα συναισθήματά τους μέσα από τις ζωγραφιές τους, να επικοινωνούν μέσω αυτών και τα περισσότερα εξέφρασαν την επιθυμία να γίνουν επαγγελματίες ζωγράφοι όταν μεγαλώσουν!

Σχολεία υπερασπιστές των παιδιών - Ένα πρόγραμμα για τη UNICEF.

Στο Νηπιαγωγείο Καλυβών Χαλκιδικής αποφασίσαμε να υλοποιήσουμε το πρόγραμμα της Unicef λίγο μετά το Πάσχα. Αφορμή για τη δράση αυτή ήταν η ευαισθητοποίηση των παιδιών σχετικά με τα γεγονότα που συμβαίνουν στην περιοχή της Συρίας, καθώς άκουγαν στις ειδήσεις για την πολεμική σύρραξη , όπως επίσης και να αναφέρεται συχνά η λέξη «πρόσφυγες». 

Επεξεργαστήκαμε το υλικό που μας έστειλε η Unicef. Είδαμε τις αφίσες, συζητήσαμε για τη δράση της Unicef, τι ακριβώς κάνει για τα παιδιά του κόσμου και πώς μπορούμε να συνδράμουμε κι εμείς σε αυτό το έργο, διαβάσαμε το παραμύθι για το ταξίδι των προσφυγόπουλων και το δραματοποιήσαμε χρησιμοποιώντας τα μουσικά όργανα του σχολείου.

Τα παιδιά το απέδωσαν με εξαιρετική ακρίβεια και πρόσθεσαν δικές τους λεπτομέρειες και πινελιές εκφράζοντας έτσι τα συναισθήματα λύπης και συμπόνιας προς τους ανθρώπους που πλήττονται από τον πόλεμο. Εντοπίσαμε στην υδρόγειο σφαίρα πού βρίσκεται η Συρία και παρακολουθήσαμε τη διαδρομή των προσφύγων μέσω θαλάσσης. Τα παιδιά ζωγράφισαν τα συναισθήματα που τους γεννώνται από αυτά τα γεγονότα.

Συζητήσαμε για τα δικαιώματα των παιδιών και κατασκευάσαμε το σπίτι των δικαιωμάτων. Χρησιμοποιήσαμε το διαδίκτυο για να ενημερωθούμε επιπλέον για τη δράση της Unicef και για τη σύμβαση για τα δικαιώματα των παιδιών και επεξεργαστήκαμε το λογισμικό με τα παιδιά του κόσμου. Επιπλέον, τα παιδιά αποφάσισαν να κατασκευάσουν ομαδικές εργασίες (των δύο ατόμων αλλά και ολόκληρης της τάξης) με η δράση της Unicef και να τις εκθέσουν στο χώρο του σχολείου για να ευαισθητοποιήσουν με αυτό τον τρόπο την τοπική κοινωνία.  Τέλος, κάποια παιδιά πρότειναν να συγκεντρώσουμε ένα χρηματικό ποσό για να το στείλουμε στη Unicef για να βοηθήσουμε έμπρακτα το έργο της.

Η εμπειρία του προγράμματος ήταν πολύ εποικοδομητική καθώς τα παιδιά ευαισθητοποιήθηκαν, προβληματίστηκαν, ανέπτυξαν επιχειρήματα, εμπλούτισαν το λεξιλόγιό τους, εξάσκησαν τον προφορικό και γραπτό λόγο τους, ήρθαν σε επαφή με το διαδίκτυο και τον Ηλεκτρονικό Υπολογιστή, εργάστηκαν ομαδικά και συνεργάστηκαν για την εξεύρεση λύσης σε κάποιο πρόβλημα.

  

Η εμπειρία ήταν εποικοδομητική και για τις εκπαιδευτικούς που υλοποίησαν το πρόγραμμα (Παπατριανταφύλλου Ειρήνη, Μουχτούρη Μαρία, Δημητρίου Σοφία), διότι εκτός των άλλων, είδαν στα ματάκια των μαθητών τους  την πρόθεση και την αποφασιστικότητα  να βοηθήσουν και να υπερασπιστούν τους συνανθρώπους τους.

                              

                                              

                                    

Πασχαλινές κατασκευές και δραστηριότητες.

  Το Πάσχα γοητεύει και μαγεύει τα παιδιά. Κάθε χρόνο περιμένουν με αγωνία τη νονά που θα τους φέρει τη λαμπάδα. Ακούν με πολύ μεγάλη προσοχή και προσήλωση την ιστορία της Ανάστασης του Χριστού και περιμένουν πώς και πώς τη μέρα που θα τσουγκρίσουν τα κόκκινα αυγά και θα φάνε τσουρέκια από τα χεράκια της μανούλας τους!Τα δωράκια που ετοιμάσαμε φέτος έγιναν με πολλή αγάπη από τα μικρά χεράκια των παιδιών. Κάρτα για πασχαλινές ευχές, αυγά και κοτοπουλάκια για διακόσμηση του δωματίου τους, σελιδοδείκτες λαγουδάκια για την Παγκόσμια ημέρα Παιδικού Βιβλίου, λαζαράκια για να αναβιώσουν το έθιμο ορισμένων περιοχών της Ελλάδας, βάψιμο αυγών και κατασκευή καλαθιού για τα αυγουλάκια τους. Τέλος δεν παραλείψαμε να ασχοληθούμε με το πρόγραμμα της Τέχνης που υλοποιούμε φέτος καθ'όλη τη διάρκεια της χρονιάς, όπου είδαμε έργα τέχνης μεγάλων Ζωγράφων και αποτυπώσαμε κάποια από αυτά στο χαρτί.

Η αμυγδαλιά μέσα από ένα σύντομο project.

  Άνθισε και φέτος. Άργησε λιγάκι αλλά πιστή στο ραντεβού της έκανε την εμφάνισή της στους κήπους και στις καρδιές μας! Ο λόγος για την αμυγδαλιά που με τις παγωνιές του φετινού χειμώνα άνθισε περί τα μέσα του Φλεβάρη.
  Τα παιδιά παρατήρησαν τις μεταβολές του δέντρου, έφεραν κλαδάκια αμυγδαλιάς στο σχολείο, έμαθαν τα μέρη του φυτού, κατανόησαν τη χρονική ακολουθία της σποράς και της ανάπτυξης του φυτού και αποτύπωσαν στο χαρτί τους ατομικά αλλά και ομαδικά αμυγδαλιές εμπνευσμένα από πίνακες ζωγραφικής μεγάλων ζωγράφων όπως ο Βαν Γκόνγκ, ο Πιερ Μπονάρ και ο Τζον Γουίλιαμ Γουότερχαουζ. Με τη βοήθεια του υπολογιστή έψαξαν στο διαδίκτυο και εκτύπωσαν έργα τέχνης με θέμα την αμυγδαλιά. Έφεραν αμύγδαλα στο σχολείο και προβληματίστηκαν για το πώς μπορούν να τα σπάσουν για να φάνε τον καρπό. Δοκίμασαν διάφορους τρόπους, με το παπούτσι, με τα εργαλεία από το συνεργείο, με το χέρι, με μικρή πέτρα, με μεγάλη πέτρα. Κατέληξαν ότι το αμύγδαλο μπορεί να σπάσει μόνο με μία μεγάλη και βαριά πέτρα ή με ένα σφυρί ή με τον καρυοθραύστη.