Το Πάσχα γοητεύει και μαγεύει τα παιδιά. Κάθε χρόνο περιμένουν με αγωνία τη νονά που θα τους φέρει τη λαμπάδα. Ακούν με πολύ μεγάλη προσοχή και προσήλωση την ιστορία της Ανάστασης του Χριστού και περιμένουν πώς και πώς τη μέρα που θα τσουγκρίσουν τα κόκκινα αυγά και θα φάνε τσουρέκια από τα χεράκια της μανούλας τους!Τα δωράκια που ετοιμάσαμε φέτος έγιναν με πολλή αγάπη από τα μικρά χεράκια των παιδιών. Κάρτα για πασχαλινές ευχές, αυγά και κοτοπουλάκια για διακόσμηση του δωματίου τους, σελιδοδείκτες λαγουδάκια για την Παγκόσμια ημέρα Παιδικού Βιβλίου, λαζαράκια για να αναβιώσουν το έθιμο ορισμένων περιοχών της Ελλάδας, βάψιμο αυγών και κατασκευή καλαθιού για τα αυγουλάκια τους. Τέλος δεν παραλείψαμε να ασχοληθούμε με το πρόγραμμα της Τέχνης που υλοποιούμε φέτος καθ'όλη τη διάρκεια της χρονιάς, όπου είδαμε έργα τέχνης μεγάλων Ζωγράφων και αποτυπώσαμε κάποια από αυτά στο χαρτί.
Άνθισε και φέτος. Άργησε λιγάκι αλλά πιστή στο ραντεβού της έκανε την εμφάνισή της στους κήπους και στις καρδιές μας! Ο λόγος για την αμυγδαλιά που με τις παγωνιές του φετινού χειμώνα άνθισε περί τα μέσα του Φλεβάρη.
Τα παιδιά παρατήρησαν τις μεταβολές του δέντρου, έφεραν κλαδάκια αμυγδαλιάς στο σχολείο, έμαθαν τα μέρη του φυτού, κατανόησαν τη χρονική ακολουθία της σποράς και της ανάπτυξης του φυτού και αποτύπωσαν στο χαρτί τους ατομικά αλλά και ομαδικά αμυγδαλιές εμπνευσμένα από πίνακες ζωγραφικής μεγάλων ζωγράφων όπως ο Βαν Γκόνγκ, ο Πιερ Μπονάρ και ο Τζον Γουίλιαμ Γουότερχαουζ. Με τη βοήθεια του υπολογιστή έψαξαν στο διαδίκτυο και εκτύπωσαν έργα τέχνης με θέμα την αμυγδαλιά. Έφεραν αμύγδαλα στο σχολείο και προβληματίστηκαν για το πώς μπορούν να τα σπάσουν για να φάνε τον καρπό. Δοκίμασαν διάφορους τρόπους, με το παπούτσι, με τα εργαλεία από το συνεργείο, με το χέρι, με μικρή πέτρα, με μεγάλη πέτρα. Κατέληξαν ότι το αμύγδαλο μπορεί να σπάσει μόνο με μία μεγάλη και βαριά πέτρα ή με ένα σφυρί ή με τον καρυοθραύστη.
Στα πλαίσια της συναισθηματικής αγωγής και ορμώμενοι από το παραμύθι που διαβάσαμε την ημέρα κατά του σχολικού εκφοβισμού, ("Τα χέρια δε χτυπάνε, τα χέρια αγαπάνε"), το οποίο έγραψαν παιδιά 5 και 6 ετών, αποφασίσαμε να δημιουργήσουμε ένα δικό μας βιβλίο με τη βοήθεια της ιστοσελίδας www.storybird.com. Τα παιδιά διάλεξαν το εξώφυλλο και τις εικόνες και έπλασαν σιγά σιγά μία ιστορία για μία φιλία που αναπτύχθηκε μεταξύ ενός παράξενου κοριτσιού και μιας αλεπούς. Αξίζει να τη διαβάσετε στον παρακάτω σύνδεσμο.
Για την παγκόσμια ημέρα κατά του σχολικού εκφοβισμού, επιλέξαμε να διαβάσουμε ένα βιβλίο που είναι γραμμένο από παιδιά και απευθύνεται σε παιδιά. Το βιβλίο "Τα χέρια δε χτυπάνε, τα χέρια αγαπάνε" με την επιμέλεια της Μαρίας Κουτσανοπούλου που έγραψαν τα παιδιά του 1ου Νηπιαγωγείου Παλαιοκάστρου. Πώς μπορεί κάποιος να τραβήξει την προσοχή των γύρω του; Πόσοι τρόποι υπάρχουν; Είναι όλοι οι τρόποι αποδεκτοί ή μήπως κάποιοι άνθρωποι επιλέγουν λανθασμένους; Πώς μπορούμε να του δείξουμε το σωστό τρόπο; Πώς μπορούμε να βοηθήσουμε κάποιον που δεν έχει φίλους; Τι μπορούμε να κάνουμε με τα χέρια μας; Η συζήτηση που προέκυψε αποδείχτηκε πολύ εποικοδομητική για τα παιδιά. Εξέφρασαν τις ιδέες και τις απόψεις τους και αποφάσισαν να τις αποτυπώσουν σε ένα ομαδικό κολλάζ.
Το Πάσχα γοητεύει και μαγεύει τα παιδιά. Κάθε χρόνο περιμένουν με αγωνία τη νονά που θα τους φέρει τη λαμπάδα. Ακούν με πολύ μεγάλη προσοχή και προσήλωση την ιστορία της Ανάστασης του Χριστού και περιμένουν πώς και πώς τη μέρα που θα τσουγκρίσουν τα κόκκινα αυγά και θα φάνε τσουρέκια από τα χεράκια της μανούλας τους!Τα δωράκια που ετοιμάσαμε φέτος έγιναν με πολλή αγάπη από τα μικρά χεράκια των παιδιών. Κάρτα για πασχαλινές ευχές, αυγά και κοτοπουλάκια για διακόσμηση του δωματίου τους, σελιδοδείκτες λαγουδάκια για την Παγκόσμια ημέρα Παιδικού Βιβλίου, λαζαράκια για να αναβιώσουν το έθιμο ορισμένων περιοχών της Ελλάδας, βάψιμο αυγών και κατασκευή καλαθιού για τα αυγουλάκια τους. Τέλος δεν παραλείψαμε να ασχοληθούμε με το πρόγραμμα της Τέχνης που υλοποιούμε φέτος καθ'όλη τη διάρκεια της χρονιάς, όπου είδαμε έργα τέχνης μεγάλων Ζωγράφων και αποτυπώσαμε κάποια από αυτά στο χαρτί.
