Η αμυγδαλιά μέσα από ένα σύντομο project.

  Άνθισε και φέτος. Άργησε λιγάκι αλλά πιστή στο ραντεβού της έκανε την εμφάνισή της στους κήπους και στις καρδιές μας! Ο λόγος για την αμυγδαλιά που με τις παγωνιές του φετινού χειμώνα άνθισε περί τα μέσα του Φλεβάρη.
  Τα παιδιά παρατήρησαν τις μεταβολές του δέντρου, έφεραν κλαδάκια αμυγδαλιάς στο σχολείο, έμαθαν τα μέρη του φυτού, κατανόησαν τη χρονική ακολουθία της σποράς και της ανάπτυξης του φυτού και αποτύπωσαν στο χαρτί τους ατομικά αλλά και ομαδικά αμυγδαλιές εμπνευσμένα από πίνακες ζωγραφικής μεγάλων ζωγράφων όπως ο Βαν Γκόνγκ, ο Πιερ Μπονάρ και ο Τζον Γουίλιαμ Γουότερχαουζ. Με τη βοήθεια του υπολογιστή έψαξαν στο διαδίκτυο και εκτύπωσαν έργα τέχνης με θέμα την αμυγδαλιά. Έφεραν αμύγδαλα στο σχολείο και προβληματίστηκαν για το πώς μπορούν να τα σπάσουν για να φάνε τον καρπό. Δοκίμασαν διάφορους τρόπους, με το παπούτσι, με τα εργαλεία από το συνεργείο, με το χέρι, με μικρή πέτρα, με μεγάλη πέτρα. Κατέληξαν ότι το αμύγδαλο μπορεί να σπάσει μόνο με μία μεγάλη και βαριά πέτρα ή με ένα σφυρί ή με τον καρυοθραύστη.

¨Η μικρή αλεπού και το κορίτσι". Ένα παραμύθι για τη φιλία.

  Στα πλαίσια της συναισθηματικής αγωγής και ορμώμενοι από το παραμύθι που διαβάσαμε την ημέρα κατά του σχολικού εκφοβισμού, ("Τα χέρια δε χτυπάνε, τα χέρια αγαπάνε"), το οποίο έγραψαν παιδιά 5 και 6 ετών, αποφασίσαμε να δημιουργήσουμε ένα δικό μας βιβλίο με τη βοήθεια της ιστοσελίδας www.storybird.com. Τα παιδιά διάλεξαν το εξώφυλλο και τις εικόνες και έπλασαν σιγά σιγά μία ιστορία για μία φιλία που αναπτύχθηκε μεταξύ ενός παράξενου κοριτσιού και μιας αλεπούς. Αξίζει να τη διαβάσετε στον παρακάτω σύνδεσμο.

6 Μαρτίου: Παγκόσμια ημέρα κατά του σχολικού εκφοβισμού.

  Για την παγκόσμια ημέρα κατά του σχολικού εκφοβισμού, επιλέξαμε να διαβάσουμε ένα βιβλίο που είναι γραμμένο από παιδιά και απευθύνεται σε παιδιά. Το βιβλίο "Τα χέρια δε χτυπάνε, τα χέρια αγαπάνε" με την επιμέλεια της Μαρίας Κουτσανοπούλου που έγραψαν τα παιδιά του 1ου Νηπιαγωγείου Παλαιοκάστρου.   Πώς μπορεί κάποιος να τραβήξει την προσοχή των γύρω του; Πόσοι τρόποι υπάρχουν; Είναι όλοι οι τρόποι αποδεκτοί ή μήπως κάποιοι άνθρωποι επιλέγουν λανθασμένους; Πώς μπορούμε να του δείξουμε το σωστό τρόπο; Πώς μπορούμε να βοηθήσουμε κάποιον που δεν έχει φίλους; Τι μπορούμε να κάνουμε με τα χέρια μας; Η συζήτηση που προέκυψε αποδείχτηκε πολύ εποικοδομητική για τα παιδιά. Εξέφρασαν τις ιδέες και τις απόψεις τους και αποφάσισαν να τις αποτυπώσουν σε ένα ομαδικό κολλάζ.

"Ένα μήλο την ημέρα..." Μια ιστορία διαφορετική από τις άλλες.

 Φέτος τα παιδιά πήραν την απόφαση να συμμετέχουν σε ένα διαγωνισμό ζωγραφικής που είχε θέμα " Ένα μήλο την ημέρα..." πώς τα μήλα συμβάλλουν στην υγιεινή διατροφή των ανθρώπων. Πολλές ιδέες έπεσαν στο τραπέζι, ένα παιδί πρότεινε να ζωγραφίσουν ένα μήλο σε μία σχολική τάξη να διδάσκει σε μικρότερα μήλα την αξία της διατροφής, ένα άλλο πρότεινε να ζωγραφίσουν ένα μήλο στη λαϊκή αγορά να πουλάει άλλα μήλα και ένα τρίτο να ζωγραφίσουν ένα μήλο ροκ σταρ που τραγουδάει για την υγιεινή διατροφή. Μετά από ψηφοφορία τα παιδιά κατέληξαν στην τρίτη ιδέα και σιγά σιγά το έργο πήρε σάρκα και οστά.Τα παιδιά δούλεψαν ομαδικά χρησιμοποιώντας την τεχνική του κολλάζ. Φωτογραφίες του έργου θα δημοσιευτούν μετά την κοινοποίηση των αποτελεσμάτων του διαγωνισμού.
 Στα πλαίσια αυτής της δραστηριότητας, τα παιδιά σκέφτηκαν να δημιουργήσουν και να δημοσιοποιήσουν μία δική τους ιστορία για τα μήλα και πόσο πολύ βοηθούν στη διατήρηση της σωματικής μας υγείας.Με τη βοήθεια της ιστοσελίδας Storybird τα παιδιά επινόησαν μία μικρή ιστορία με μία τίγρη που έτρωγε μήλα. Απολαύστε την εδώ.