Άνθισε και φέτος. Άργησε λιγάκι αλλά πιστή στο ραντεβού της έκανε την εμφάνισή της στους κήπους και στις καρδιές μας! Ο λόγος για την αμυγδαλιά που με τις παγωνιές του φετινού χειμώνα άνθισε περί τα μέσα του Φλεβάρη.
Τα παιδιά παρατήρησαν τις μεταβολές του δέντρου, έφεραν κλαδάκια αμυγδαλιάς στο σχολείο, έμαθαν τα μέρη του φυτού, κατανόησαν τη χρονική ακολουθία της σποράς και της ανάπτυξης του φυτού και αποτύπωσαν στο χαρτί τους ατομικά αλλά και ομαδικά αμυγδαλιές εμπνευσμένα από πίνακες ζωγραφικής μεγάλων ζωγράφων όπως ο Βαν Γκόνγκ, ο Πιερ Μπονάρ και ο Τζον Γουίλιαμ Γουότερχαουζ. Με τη βοήθεια του υπολογιστή έψαξαν στο διαδίκτυο και εκτύπωσαν έργα τέχνης με θέμα την αμυγδαλιά. Έφεραν αμύγδαλα στο σχολείο και προβληματίστηκαν για το πώς μπορούν να τα σπάσουν για να φάνε τον καρπό. Δοκίμασαν διάφορους τρόπους, με το παπούτσι, με τα εργαλεία από το συνεργείο, με το χέρι, με μικρή πέτρα, με μεγάλη πέτρα. Κατέληξαν ότι το αμύγδαλο μπορεί να σπάσει μόνο με μία μεγάλη και βαριά πέτρα ή με ένα σφυρί ή με τον καρυοθραύστη.
Στα πλαίσια της συναισθηματικής αγωγής και ορμώμενοι από το παραμύθι που διαβάσαμε την ημέρα κατά του σχολικού εκφοβισμού, ("Τα χέρια δε χτυπάνε, τα χέρια αγαπάνε"), το οποίο έγραψαν παιδιά 5 και 6 ετών, αποφασίσαμε να δημιουργήσουμε ένα δικό μας βιβλίο με τη βοήθεια της ιστοσελίδας www.storybird.com. Τα παιδιά διάλεξαν το εξώφυλλο και τις εικόνες και έπλασαν σιγά σιγά μία ιστορία για μία φιλία που αναπτύχθηκε μεταξύ ενός παράξενου κοριτσιού και μιας αλεπούς. Αξίζει να τη διαβάσετε στον παρακάτω σύνδεσμο.
Για την παγκόσμια ημέρα κατά του σχολικού εκφοβισμού, επιλέξαμε να διαβάσουμε ένα βιβλίο που είναι γραμμένο από παιδιά και απευθύνεται σε παιδιά. Το βιβλίο "Τα χέρια δε χτυπάνε, τα χέρια αγαπάνε" με την επιμέλεια της Μαρίας Κουτσανοπούλου που έγραψαν τα παιδιά του 1ου Νηπιαγωγείου Παλαιοκάστρου. Πώς μπορεί κάποιος να τραβήξει την προσοχή των γύρω του; Πόσοι τρόποι υπάρχουν; Είναι όλοι οι τρόποι αποδεκτοί ή μήπως κάποιοι άνθρωποι επιλέγουν λανθασμένους; Πώς μπορούμε να του δείξουμε το σωστό τρόπο; Πώς μπορούμε να βοηθήσουμε κάποιον που δεν έχει φίλους; Τι μπορούμε να κάνουμε με τα χέρια μας; Η συζήτηση που προέκυψε αποδείχτηκε πολύ εποικοδομητική για τα παιδιά. Εξέφρασαν τις ιδέες και τις απόψεις τους και αποφάσισαν να τις αποτυπώσουν σε ένα ομαδικό κολλάζ.
Φέτος τα παιδιά πήραν την απόφαση να συμμετέχουν σε ένα διαγωνισμό ζωγραφικής που είχε θέμα " Ένα μήλο την ημέρα..." πώς τα μήλα συμβάλλουν στην υγιεινή διατροφή των ανθρώπων. Πολλές ιδέες έπεσαν στο τραπέζι, ένα παιδί πρότεινε να ζωγραφίσουν ένα μήλο σε μία σχολική τάξη να διδάσκει σε μικρότερα μήλα την αξία της διατροφής, ένα άλλο πρότεινε να ζωγραφίσουν ένα μήλο στη λαϊκή αγορά να πουλάει άλλα μήλα και ένα τρίτο να ζωγραφίσουν ένα μήλο ροκ σταρ που τραγουδάει για την υγιεινή διατροφή. Μετά από ψηφοφορία τα παιδιά κατέληξαν στην τρίτη ιδέα και σιγά σιγά το έργο πήρε σάρκα και οστά.Τα παιδιά δούλεψαν ομαδικά χρησιμοποιώντας την τεχνική του κολλάζ. Φωτογραφίες του έργου θα δημοσιευτούν μετά την κοινοποίηση των αποτελεσμάτων του διαγωνισμού.
Στα πλαίσια αυτής της δραστηριότητας, τα παιδιά σκέφτηκαν να δημιουργήσουν και να δημοσιοποιήσουν μία δική τους ιστορία για τα μήλα και πόσο πολύ βοηθούν στη διατήρηση της σωματικής μας υγείας.Με τη βοήθεια της ιστοσελίδας Storybird τα παιδιά επινόησαν μία μικρή ιστορία με μία τίγρη που έτρωγε μήλα. Απολαύστε την εδώ.
Ο πιο δημοφιλής καρπός της Ελλάδας, η ελιά, έχει κάθε χρόνο την τιμητική του στο νηπιαγωγείο. Η γεύση της, η χρησιμότητά της, η διατροφική της αξία, την κάνουν νούμερο ένα στις προτιμήσεις των παιδιών και των παιδαγωγών. Φέτος υπηρετώ σε ένα σχολείο που βρίσκεται σε μία καθαρά ελαιοπαραγωγική περιοχή, όπου τα παιδιά μεγαλώνουν δίπλα στους ελαιώνες και έχουν αρκετές γνώσεις γύρω από την παραγωγή της ελιάς και του ελαιόλαδου. Οι δραστηριότητες που αναδύθηκαν σε αυτό το project ήταν κυρίως για ενίσχυση, επέκταση και εμπέδωση των ήδη υπαρχουσών γνώσεων των παιδιών.
Αρχικά κάναμε μία διερευνητική συζήτηση για να διαπιστώσουμε τι ακριβώς γνωρίζουν τα παιδιά για τις ελιές και τι θα ήθελαν ακόμα να μάθουν. Το αποτέλεσμα της συζήτησης ήταν ότι τα παιδιά θα ήθελαν να ζωγραφίσουν έναν ελαιώνα, να δουν πώς παρήγαγαν το ελαιόλαδο στο παρελθόν, να δουν και να αναπαράγουν έργα τέχνης με θέμα την ελιά και το λιομάζωμα και να παίξουν διάφορα παιχνίδια με τις ελιές. Αυτό που ήθελαν,τέλος, ήταν να φτιάξουμε και να φάμε ένα ελιόψωμο στο σχολείο μας.
Ξεκινήσαμε με μία επίσκεψη στον ελαιώνα που βρίσκεται ακριβώς δίπλα στο σχολείο. Τα παιδιά παρατήρησαν τα δέντρα, ποια από αυτά ήταν νεαρά και ποια ήταν γηραιά, τα φύλλα και το πράσινο - λαδί χρώμα τους, τους καρπούς και συνέλεξαν μερικούς από το έδαφος για να τους παρατηρήσουν και μέσα στη σχολική τάξη. Ξεχωρίσαμε τους καρπούς που θα χρησιμοποιήσουμε για τα πειράματά μας και αυτούς για τα παιχνίδια μας και ξεκινήσαμε την εξερεύνηση!
Δημιουργήσαμε το δικό μας ελαιώνα με τέμπερες και δαχτυλομπογιές.
Παίξαμε παιχνίδια ταξινόμησης στα μαθηματικά.
Κάναμε πειράματα διατήρησης της ποσότητας.
Αναμείξαμε λάδι με νερό και ξίδι και παρατηρήσαμε το αποτέλεσμα. Ρίξαμε λάδι και νερό σε υφάσματα και παρατηρήσαμε ποιο από τα δύο εξατμίζεται.
Διαβάσαμε για τη ζωή και το έργο του ζωγράφου Θεόφιλου και παρατηρήσαμε το εκπληκτικό του έργο "Λιομάζωμα". Κατασκευάσαμε και παίξαμε παζλ με τον παραπάνω πίνακα.
Παίξαμε παιχνίδια για την ανάπτυξη της λεπτής κινητικότητας και την ενδυνάμωση της μνήμης.
Παρακολουθήσαμε στο YouTube τη διαδικασία παραγωγής του ελαιόλαδου στο παρελθόν και στο σήμερα.
Μάθαμε παροιμίες που λέει ο λαός μας για τις ελιές και τις καταγράψαμε.
Τελευταίο αφήσαμε το ελιόψωμο. όπου τα παιδιά έγραψαν τη συνταγή, δοκίμασαν διαφορετικά είδη ελιάς και ζύμωσαν το ζυμαράκι για το ψωμί! Το αποτέλεσμα ήταν πεντανόστιμο!
Λίγο πριν κλείσουν τα σχολεία, τα παιδιά ανυπομονούν να ολοκληρώσουν τις χριστουγεννιάτικες κατασκευές τους για να τις δωρίσουν στα αγαπημένα τους πρόσωπα.
Αποφασίσαμε να φτιάξουμε κηροπήγια με την τεχνική του ντεκουπάζ, και στολιδάκια για το χριστουγεννιάτικο δέντρο χρησιμοποιώντας πηλό. Ζητήσαμε από κάθε παιδί να φέρει στο σχολείο ένα άδειο βαζάκι, το οποίο αλείψαμε με κόλλα και κολλήσαμε επάνω χριστουγεννιάτικες χαρτοπετσέτες. Στη συνέχεια το στολίσαμε με χρωματιστές κορδέλες και τοποθετήσαμε μέσα στο βάζο ένα μικρό κεράκι.
Τα στολιδάκια από πηλό τα κατασκευάσαμε χρησιμοποιώντας χριστουγεννιάτικα καλούπια, τα αφήσαμε να στεγνώσουν και έπειτα τα παιδιά τα έβαψαν με χρώματα της αρεσκείας τους.
Δε θα μπορούσε να λείπει από τις χριστουγεννιάτικες δημιουργίες μας η κατασκευή του σκηνικού για τη φετινή θεατρική παράσταση. Το έργο που ανεβάσαμε ήταν "Η Φρικαντέλα, η μάγισσα που μισούσε τα κάλαντα" του Ευγένιου Τριβιζά και τα παιδιά ζωγράφισαν ένα κάστρο με νυχτερίδες, αράχνες και πολλά αστεράκια. Οι φωτογραφίες μιλάνε από μόνες τους!!!
