Τι περιμένουν οι νηπιαγωγοί από τους γονείς των παιδιών που φοιτούν στην τάξη τους.

  Στην αρχή της κάθε σχολικής χρονιάς γίνονται συναντήσεις με τους γονείς των παιδιών, όπου η κάθε νηπιαγωγός τους ενημερώνει για την εκπαιδευτική διαδικασία. Εξηγεί το πρόγραμμα που πρόκειται να ακολουθήσει καθώς και άλλα πρακτικά ζητήματα που είναι απαραίτητα για την ομαλή λειτουργία του νηπιαγωγείου. Κάποια από αυτά τα πρακτικά ζητήματα είναι τα παρακάτω:

• Είναι σημαντικό οι γονείς να φέρνουν τις 4 φωτογραφίες ταυτότητας που ζητούνται , γιατί με αυτές το παιδί αναγνωρίζει τα ατομικά του αντικείμενα, το συρταράκι του και μαθαίνει σιγά σιγά να γράφει το όνομά του.
• Είναι  επίσης πολύ σημαντικό να υπάρχει κάθε μέρα στην τσάντα του καθαρή πετσετούλα για το πρωινό και μεσημεριανό φαγητό του παιδιού.
• Να γίνεται τακτικός έλεγχος των ρούχων (καλτσούλες, εσώρουχα κ.α.) που υπάρχουν στο σχολείο, γιατί οι ανάγκες των παιδιών αλλάζουν σύμφωνα με την εποχή. (Πιο χοντρά ρούχα για το χειμώνα, ελαφρύτερα και μεγαλύτερα για την άνοιξη.) 
• Να φροντίζουν να υπάρχει το όνομα του παιδιού στα προσωπικά του είδη , για να μην μπερδεύονται με αντίστοιχα άλλων παιδιών     (στο μπουφάν, στο καπέλο, στην τσάντα, στην πετσέτα).
• Να γίνεται έλεγχος της τσάντας του παιδιού σε όλες τις θήκες της για τυχόν σημειώματα από τη νηπιαγωγό. (Συνήθως ζητείται η συμβολή των γονέων για να φέρουν κάτι που θα χρειαστεί σε κάποια δραστηριότητα- υλικά για μία συνταγή, βιβλία κ.α.) Τα παιδιά απογοητεύονται όταν λόγω απροσεξίας η δραστηριότητα υλοποιείται χωρίς τη δική τους συμβολή.
• Είναι πολύ σημαντικό  οι γονείς να διαβάζουν τον πίνακα ανακοινώσεων του νηπιαγωγείου, γιατί εκεί αναρτώνται σημαντικά ζητήματα που αφορούν τα παιδιά και τη λειτουργία του σχολείου.
• Η βοήθεια των γονέων είναι απαραίτητη σε κάποιες δραστηριότητες όπως είναι κάποια εργαστήρια που οργανώνονται από τη νηπιαγωγό ή η συνοδεία σε κάποια εκπαιδευτική εκδρομή ή ακόμη και η εκπροσώπηση του σχολείου στο δήμο για ζητήματα που αφορούν σε υλικοτεχνικά ή άλλα θέματα του σχολείου.
• Οι γονείς οφείλουν να είναι συνεπείς στην ώρα προσέλευσης και αποχώρησης των παιδιών τους από το σχολείο. 

Τι μαθαίνουν τα παιδιά στο νηπιαγωγείο, τα οποία οι γονείς δεν μπορούν να αναγνωρίσουν εύκολα.

   Πολλές φορές έχουμε τονίσει τη σπουδαιότητα της προσχολικής αγωγής, το πόσο σημαντικό είναι να πηγαίνουν τα παιδιά στο Νηπιαγωγείο, όχι απλώς για να περνάνε την ώρα τους αλλά για να αναπτύξουν ολόπλευρα την προσωπικότητα και τον χαρακτήρα τους.

                                                                 

Είναι χιλιάδες οι δραστηριότητες που λαμβάνουν χώρο σ' αυτές τις 5 ή 8 ώρες που βρίσκονται τα παιδιά στο χώρο του σχολείου. Πέρα από το καθημερινό παιδαγωγικό πρόγραμμα με τους στόχους και τις δραστηριότητες που καλούνται να εφαρμόσουν τα παιδιά και οι Νηπιαγωγοί, υπάρχουν δεξιότητες και αξίες που καλλιεργούνται στο χαρακτήρα των παιδιών που δεν εντοπίζονται αυτόματα, αλλά χρειάζεται χρόνος, κατανόηση και υπομονή μέχρι να βγουν στην επιφάνεια.
Κάποιες από αυτές είναι:

• Είσαι σημαντικός για μένα. (Ο σεβασμός του άλλου). Αυτό οδηγεί σε αμοιβαία κατανόηση και ανάπτυξη υπεύθυνης συμπεριφοράς.
• Έχω ενδιαφέροντα. (Κεντρικός άξονας μάθησης). Όταν παίρνουμε στα σοβαρά τα ενδιαφέροντά τους, τα παιδιά είναι ευτυχισμένα για τις ανακαλύψεις τους.
• Καταλαβαίνω. (Τρόποι μάθησης στο Νηπιαγωγείο). Τα νήπια μαθαίνουν ολιστικά, βιωματικά.
• Είμαι ικανός να το κάνω. (Ανεξαρτητοποίηση).
• Θέλω να ξέρω. (Περιέργεια). Όταν τα νήπια είναι περίεργα, είναι παντοδύναμα.(Κεντρικός άξονας της λειτουργίας του Νηπιαγωγείου- κεντρίζουμε το ενδιαφέρον των παιδιών για τον κόσμο, τα φαινόμενα, τη ζωή γενικότερα).
• Πιστεύω στον εαυτό μου. (Αυτοπεποίθηση). Ενδυναμώνει τα παιδιά και τους δίνει κίνητρα. 
• Έχω μια ιδέα. (Ανάπτυξη και έκφραση ιδεών των παιδιών). Παίρνουν πρωτοβουλίες,εφευρίσκουν λύσεις σε καταστάσεις προβληματισμού,αναπτύσσουν την εφευρετικότητα και τη δημιουργικότητά τους.
• Θέλω να κάνω αυτό.(Ανάγκες και ενδιαφέροντα των παιδιών).Μέσα από το παιχνίδι που τους ευχαριστεί αναπτύσσουν σημαντικές δεξιότητες.
• Ανήκω. (Η αίσθηση του ανήκειν). Δημιουργούνται φιλίες, γίνονται συμβιβασμοί, παίρνονται από κοινού αποφάσεις.
• Έχω κάτι να πω. (Ικανότητα επικοινωνίας και έκφρασης μέσω της γλώσσας).
• Έχω μία δουλειά. (Ανάληψη ευθυνών).
• Πρέπει να σε γνωρίσω. (Ο σεβασμός του διαφορετικού και η αρμονική συμβίωση.)

Συνοψίζοντας, τα στοιχεία που είναι σημαντικό να αναπτυχθούν στο Νηπιαγωγείο είναι:

• Η οικοδόμηση μίας εικόνας του εαυτού και της ομάδας γεμάτη γνώση και αυτοπεποίθηση.
• Η εδραίωση κριτικής σκέψης, που να είναι ανοιχτή στους άλλους, ανοιχτή στην αμφιβολία, ανοιχτή στην αποδοχή του λάθους και της αβεβαιότητας.
• Η καλλιέργεια των ικανοτήτων όλων των παιδιών να παρατηρούν , να συλλέγουν στοιχεία και να ερμηνεύουν.

Πώς βοηθάμε τα παιδιά να πετύχουν όλα αυτά;

• Με ενθάρρυνση.
• Με καθοδήγηση.
• Με επιβράβευση.
• Με επεξεργασία και καλλιέργεια δεξιοτήτων.
• Με προστασία.
• Με επικοινωνία.
• Με συμβουλευτική και όχι επίκριση.
• Και τέλος με την ακοή. Ακούμε προσεχτικά αυτά που έχουν να μας πουν τα παιδιά.

Λίγες χρήσιμες συμβουλές για γονείς που τα παιδιά τους φοιτούν στο νηπιαγωγείο.

Είναι σχεδόν σίγουρο ότι κάθε νηπιαγωγός, βλέποντάς τους γονείς των νέων τους λιλιπούτειων μαθητών, μεταξύ άλλων θα ευχόταν να γνωρίζουν τα... ακόλουθα:

1. Δείξτε ενδιαφέρον για οτιδήποτε φέρνει μαζί του από το σχολείο (και φυσικά μην το πετάξετε ποτέ!). Ακόμη κι αν δεν καταλαβαίνετε τι ακριβώς είναι αυτό που κρατάτε στα χέρια σας (!!) το παιδί σίγουρα δούλεψε σκληρά και νιώθει υπερήφανο για το δημιούργημά του.

                                                   

2. Μην ρωτάτε πώς αποδίδουν τα υπόλοιπα παιδιά. Αν το παιδί σας τα πηγαίνει καλά σε κάτι μην ρωτάτε αν και ο φίλος του το κάνει αυτό. Πρόκειται για απόρρητο προσωπικό δεδομένο. Επίσης μην ρωτάτε αν το παιδί σας είναι το εξυπνότερο στην τάξη. Οι νηπιαγωγοί συγκρίνουν την πρόοδο του κάθε παιδιού με τον εαυτό του και όχι με τους άλλους π.χ. ζωγραφίζει ένα πρόσωπο τόσο καλά όσο το έκανε το φθινόπωρο;

3. Τα ρούχα του σχολείου να είναι ρούχα για παιχνίδι. Στο νηπιαγωγείο τα παιδιά θέλουμε να είναι χαρούμενα και δημιουργικά, γεγονός που μερικές φορές σημαίνει και "λερωμένα"! Κανείς δεν θα σας κρίνει αν το παιδί σας δεν είναι ντυμένο για φωτογράφιση περιοδικού!

4. Τα "πολυάσχολα" νήπια συχνά περιμένουν μέχρι το τελευταίο λεπτό για να πάνε στην τουαλέτα! Ζώνες και επιπλέον κουμπιά, μπορεί να είναι ωραία, αλλά δημιουργούν δυσκολίες και "ατυχήματα"...

5. Η καθαριότητα είναι μισή αρχοντιά! Όταν στέλνετε το παιδί στο σχολείο βρώμικο, αυτό το επηρεάζει αρνητικά για δυο λόγους καταρχήν για την υγεία του και κατά δεύτερον γιατί κανένα παιδί δεν θα θέλει να παίξει μαζί του. Αν υπάρχει κάποια πιο συγκεκριμένη αδυναμία του παιδιού σχετικά με το μπάνιο, την οποία δεν μπορείτε να διαχειριστείτε συζητήστε το με τις νηπιαγωγούς.

6. Αποχαιρετισμοί: Ένα φιλί, μια αγκαλιά και ένα «Να περάσεις μια υπέροχη μέρα!», είναι όλα όσα χρειάζονται. Με εξαίρεση την αρχή της σχολικής χρονιάς, όπου το παιδί προσαρμόζεται, μην χρονοτριβείτε. Εάν στο παιδί σας αρέσει να γνωρίζει το πρόγραμμά του, μπορείτε να πείτε ακόμη κάτι που θα κάνετε μαζί όταν τελειώσει το σχολείο, π.χ. «Θα πάμε μαζί στο πάρκο!». Και μην πισωγυρίζετε διότι έτσι αυξάνεται δραματικά ο στρεσογόνος παράγοντας. Είναι καλύτερα να κάνετε μια καθαρή και γρήγορη αποχώρηση ακόμη κι αν το παιδί κλαίει. Σιγά σιγά θα αντιληφθεί τι συμβαίνει και θα αποκτήσει τον έλεγχο της κατάστασης.

7. Ψείρες! Μπορεί να συμβεί στον καθένα. Μην νιώθετε άσχημα. Ενημερώστε τη νηπιαγωγό ώστε να αποφευχθεί η εξάπλωση.

8. Δείξτε κατανόηση και στα άλλα παιδιά όπως δείχνετε και στο δικό σας. Γνωρίζετε πως τα παιδιά περνούν δύσκολες φάσεις και οι οικογένειες τους αντιμετωπίζουν άγχος που μερικές φορές τους οδηγεί σε σπασμωδικές κινήσεις. Αν κάποιο παιδί είναι επιθετικό, έχετε την πίστη ότι οι νηπιαγωγοί θα κρατήσουν το δικό σας ασφαλές και θα κάνουν ό,τι είναι δυνατό για να βελτιώσουν την κατάσταση.

9. Αν το δικό σας παιδί είναι επιθετικό. Μπορεί να σας φαίνεται αδιανόητο ότι το "αγγελούδι" σας μπορεί να έχει αυτή τη συμπεριφορά, αλλά έχετε πίστη στα λόγια των νηπιαγωγών και μην αμφισβητείτε τα συμβάντα. Πολλές φορές τα παιδιά αντιδρούν διαφορετικά στο σχολείο σε σχέση με το σπίτι γιατί είναι τελείως διαφορετικές οι συνθήκες. Συνεργαστείτε!

                                                 

10. Αν σας πουν ότι το παιδί σας θα είχε όφελος εάν περνούσε από μια περαιτέρω αξιολόγηση σε κάποιο τομέα των αναπτυξιακών του δεξιοτήτων, αυτό είναι κάτι που δεν λέγεται επιπόλαια. Οι νηπιαγωγοί βλέπουν το παιδί σας όχι μόνο όπως είναι τώρα, αλλά όπως θα είναι στο Δημοτικό Σχολείο. Επιθυμούν να του προσφέρουν οποιαδήποτε βοήθεια το συντομότερο δυνατό, οπότε δείξτε εμπιστοσύνη. Δεν είναι κάτι κακό, κάτι που να σας κάνει να ντρέπεστε. Πολλά παιδιά λαμβάνουν βοήθεια από λογοθεραπευτές, εργοθεραπευτές κλπ. προκειμένου να βοηθηθούν.

11. Αν υπάρχει κάτι που απασχολεί εσάς ή το παιδί σας, πείτε το! Όχι όμως ενώπιον όλων των γονέων και των παιδιών την ώρα της αποχώρησης. Επιδιώξτε την κατ΄ιδίαν συνάντηση με τις νηπιαγωγούς και μιλήστε γι'αυτό που σας απασχολεί. Και οι νηπιαγωγοί επιθυμούν όπως κι εσείς, το παιδί σας να είναι χαρούμενο και είναι πρόθυμες να διορθώσουν τα λάθη τους.

12. Τα τυποποιημένα κρουασάν, το σοκολατούχο γάλα και τα μπισκότα δεν είναι γεύμα, είναι ένας μικρός μπουφές επιδορπίων!

13. Δώστε προσοχή στις ανακοινώσεις, που υπάρχουν στην είσοδο του σχολείου ή σε σημειώματα μέσα στην τσάντα του παιδιού. Μπορεί να περιέχουν νέα σχετικά με διάφορες δράσεις της τάξης, όπου μπορεί να ζητείται η συμμετοχή σας, κι αν δεν δώσετε προσοχή τότε τις συνέπειες τις υπομένει άθελά του το ίδιο το παιδί.

14. Συνέπεια στην ώρα. Το παιδί χάνει ένα κομμάτι από την καθημερινή ρουτίνα του σχολείου, αν συνεχώς καθυστερεί, και έρχεται σε δύσκολη θέση απέναντι στους συμμαθητές και τη νηπιαγωγό του. Ενώ στην αποχώρηση είναι δύσκολο να διαχειριστεί τους λόγους που φεύγει πάντα τελευταίο από το σχολείο.

15. Το άρρωστο παιδί πρέπει να μένει στο σπίτι του. Στο σχολείο δεν θα μπορεί να αντεπεξέλθει, αφού δεν θα νιώθει καλά και ταυτόχρονα ενδέχεται να προκαλέσει επιδημία.

16. Μην αποκρύπτετε σημαντικές πληροφορίες. Εμπιστευτικά μιλήστε στις νηπιαγωγούς για οποιαδήποτε αλλαγή στη ζωή του παιδιού π.χ. διαζύγιο, νέο μωρό, αλλά και οτιδήποτε αφορά το ιατρικό του ιστορικό, προκειμένου να γνωρίσουν καλύτερα τις ανάγκες και τις αδυναμίες του και να δουλέψουν πάνω σ΄αυτές.

17. Όχι απουσίες χωρίς σοβαρό λόγο. Περιστασιακά μια μέρα εκτός σχολείου δεν είναι και σπουδαία υπόθεση. Αν όμως αυτό γίνεται συχνά τότε το παιδί λαμβάνει ένα εσφαλμένο μήνυμα. Το σχολείο είναι σημαντικό και αυτό επιβεβαιώνεται με την παρουσία. Μια παρουσία που πρέπει να είναι αδιαπραγμάτευτη.

18. Ατυχήματα συμβαίνουν. Οι νηπιαγωγοί κάνουν ό,τι μπορούν προκειμένου να μην συμβεί το παραμικρό μέσα στη σχολική μέρα, αλλά υπάρχει η πιθανότητα να μην δουν κάτι κάποια στιγμή. Είναι αναπόφευκτο.

19. Ενισχύστε τις γνώσεις που μεταφέρει το παιδί από το σχολείο με επιπλέον δραστηριότητες, στις οποίες μπορεί να συμμετέχει όλη η οικογένεια. Έτσι το βοηθάτε να εμπεδώσει τις νέες γνώσεις και τελικά να ενισχύσει τη δυναμική της ομάδας στην τάξη.

20. Παιχνίδια από το σπίτι. Τα παιχνίδια αυτά δημιουργούν εντάσεις διότι τις περισσότερες φορές τα παιδιά δεν θέλουν να τα μοιραστούν με τους άλλους, αλλά από την άλλη θέλουν να τα παρουσιάσουν σε όλους! Επίσης, κατά έναν περίεργο λόγο, πάντα τα παιχνίδια αυτά καταλήγουν σπασμένα!

21. Ακολουθήστε τους κανόνες που το παιδί έχει μάθει στο σχολείο, και αντικειμενικά ισχύουν, για να τους ακολουθήσει κι αυτό. Με το να αμφισβητείτε τη σημαντικότητά τους, το σχολείο χάνει την αξιοπιστία του και το παιδί βρίσκεται μπροστά σε διλήμματα που δυσκολεύεται να διαχειριστεί.

22. Δεν μπορούν όλα τα παιδιά να συμπαθήσουν τη δασκάλα τους αμέσως (προφανώς ούτε και εσείς!). Χρειάζεται χρόνος για να χτιστεί η εμπιστοσύνη και ο αμοιβαίος σεβασμός. Υποστηρίξτε τις νηπιαγωγούς και αποφύγετε τις όποιες ενστάσεις σας μπροστά στο παιδί. Γίνετε το σωστό παράδειγμα στη δημιουργία ισορροπημένων σχέσεων.

ΣΤΟ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΔΕΝ ΔΙΔΑΣΚΕΤΑΙ ΓΡΑΦΗ ΚΑΙ ΑΝΑΓΝΩΣΗ. Θα αναπτύξει όμως όλες τις κιναισθητικές, αντιληπτικές, μνημονικές, γλωσσικές και μεταγλωσσικές ικανότητες, που το καθιστούν έτοιμο να εκπαιδευτεί αβίαστα και αποτελεσματικά, χωρίς να δυσκολευτεί/πιεστεί/απογοητευτεί στην εκμάθηση της γραφής και της ανάγνωσης, ένα χρόνο αργότερα στην Α΄ Δημοτικού.

Πηγή : mothersblog.gr

Πώς μαθαίνουν τα παιδιά.

  Η διαδικασία της μάθησης είναι πολύπλοκη. Έχουν αναπτυχθεί θεωρίες, έχουν γίνει επιστημονικές μελέτες, έχουν δοκιμαστεί κατάλληλες  αλλά και ακατάλληλες πρακτικές, που όλες συγκλίνουν σε έναν κοινό παρονομαστή: Η μάθηση των παιδιών της προσχολικής ηλικίας επιτυγχάνεται μέσα από το παιχνίδι. Το παιχνίδι έχει πολλές μορφές και μέσω αυτού τα παιδιά μαθαίνουν, ανακαλύπτουν, εξερευνούν, πειραματίζονται, δοκιμάζουν και εξελίσσονται.

                                            

  Πολλές φορές οι γονείς θεωρούν ότι το παιχνίδι αποτελεί χάσιμο χρόνου για το παιδί τους, ότι του αποσπά την προσοχή από άλλες ίσως πιο εποικοδομητικές (γι'αυτούς) δραστηριότητες, ότι δεν του παρέχει χρόνο για ενασχόληση με το διάβασμα και ότι γενικά του "παίρνει τα μυαλά". 
  Είναι επιστημονικά αποδεδειγμένο ότι μέσω του παιχνιδιού η γλωσσική ικανότητα του παιδιού εξελίσσεται με ταχύτατους ρυθμούς, δεδομένου ότι οι εμπειρίες του πολλαπλασιάζονται ραγδαία και τα ενδιαφέροντά του επεκτείνονται και στα βιβλία, στον έντυπο λόγο και στην επικοινωνία. Με το παιχνίδι, το παιδί μαθαίνει κανόνες, κοινωνικοποιείται, δημιουργεί, ψάχνει, αντιλαμβάνεται συμπεριφορές, διώχνει τους φόβους του, παίρνει πρωτοβουλίες και λύνει προβλήματα.

                                          

  Κάποιες φορές το άγχος των γονέων για το παιχνίδι εμποδίζει τη φυσική ανάπτυξη και εξέλιξη των παιδιών.Χρειάζεται  όμως να δείξουν εμπιστοσύνη στη φυσική πορεία προς τη μάθηση.Όταν παίζουν μαζί με τα παιδιά τους να μην τους παρέχουν λεπτομερή καθοδήγηση στο παιχνίδι, γιατί έτσι δίνουν την εντύπωση στο παιδί ότι τα ξέρουν όλα και του στερούν με αυτό τον τρόπο την ανάπτυξη της αυτοπεποίθησής τους. Επίσης, δε χρειάζεται οι γονείς να αγοράζουν πολλά παιχνίδια στα παιδιά τους. Αυτό που χρειάζονται τα παιδιά είναι ο ποιοτικός χρόνος με λίγα παιχνίδια.Όταν τα παιδιά τους παίζουν εξωτερικά παιχνίδια και τύχει και διαπληκτιστούν με συμμαθητές ή άλλα παιδιά, οι γονείς (που τους έχει ζητηθεί να παρέμβουν) δεν πρέπει να γίνονται επιθετικοί προς τα άλλα παιδιά, αλλά να ακούνε όλες τις πλευρές και να αξιολογούν τη συμπεριφορά όλων των εμπλεκομένων στη διένεξη.
 Όσον αφορά τα παιχνίδια που παίζουν τα παιδιά στο σπίτι, οι γονείς θα πρέπει να παρέχουν τον κατάλληλο χώρο για αυτή τη δραστηριότητα και να αφιερώνουν ποιοτικό χρόνο και να παίζουν με τα παιδιά τους.Σημαντική επίσης είναι η ενασχόληση με το παιχνίδι σε υπαίθριους χώρους, έτσι ώστε το παιδί να μπορεί να έρχεται σε επαφή με τη φύση και το εξωτερικό περιβάλλον. Τέλος, τα παιδιά παίζουν πιο ανέμελα και ευχάριστα με τους γονείς τους όταν οι τελευταίοι αποποιούνται τη γονική τους ιδιότητα και προσποιούνται ότι είναι και αυτοί παιδιά.

Συμβουλές για σωστή χρήση των παιχνιδιών:

• Πριν πεταχθεί ένα παιχνίδι, σκεφτείτε μήπως ανακυκλώνεται ή μήπως μπορείτε να το χαρίσετε σε κάποια φιλανθρωπική οργάνωση.Ακόμα, μπορείτε να το δωρίσετε στο νηπιαγωγείο της γειτονιάς σας, καθώς πλέον τα σχολεία δεν έχουν πολλά κονδύλια για την αγορά παιχνιδιών.
• Η αποθήκευση των παιχνιδιών να γίνεται σε διαφανή κουτιά, για να μπορούν τα παιδιά να τα βρίσκουν, χωρίς να χρειάζεται να αδειάσουν ολόκληρο το κουτί.
• Να φροντίζετε να υπάρχει εναλλαγή ανάμεσα στα χρησιμοποιούμενα παιχνίδια.
• Πριν αγοράσετε κάτι από το κατάστημα παιχνιδιών, ενημερώστε εκ των προτέρων τα παιδιά σας για το τι πρόκειται να αγοράσετε, για να μπορέσετε έτσι να ελέγξετε τις παρορμήσεις και τις παρακλήσεις τους για περισσότερα ή και ακριβότερα παιχνίδια.

Νήπια και προνήπια, μαζί ή χωριστά στην τάξη;

           
Ένα μεγάλο άγχος που έχουν κατά κανόνα οι γονείς όταν στέλνουν τα παιδιά τους στο νηπιαγωγείο, είναι το αν θα είναι το παιδί τους στην τάξη μαζί με παιδιά της ίδιας ηλικίας με μικρότερα ή με μεγαλύτερα. Αυτό παρατηρείται περισσότερο στους γονείς των νηπίων και πολύ λιγότερο στους γονείς των προνηπίων. Δεν είναι λίγες οι φορές που γονείς νηπίων έρχονται και μου εκφράζουν τους φόβους τους ότι τα προνήπια μπορεί να κρατάνε πίσω τα νήπια στον γνωστικό αλλά και σε άλλους τομείς της ύλης του νηπιαγωγείου. Αυτό συμβαίνει γιατί οι γονείς των νηπίων ανησυχούν μήπως το παιδί τους δεν μάθει σωστά και γρήγορα τα γράμματα και τους αριθμούς, μήπως δεν προετοιμαστεί σωστά για το δημοτικό σχολείο λόγω του διαφορετικού ρυθμού ανάπτυξης των παιδιών. Ακόμα και στάσεις και συμπεριφορές που διδάσκονται στο νηπιαγωγείο, θεωρούν ότι θα έπρεπε να απευθύνονται στην ίδια ηλικιακή ομάδα, γιατί τα μικρότερα παιδιά δεν έχουν τον ίδιο βαθμό αντίληψης με τα μεγαλύτερα.Οι ίδιες όμως ανησυχίες σπάνια είχαν εκφραστεί από τους ίδιους γονείς όταν τα παιδιά τους ήταν στην ηλικία των προνηπίων. Και αυτό γιατί τότε δεν τους απασχολούσε η προετοιμασία των παιδιών για το δημοτικό σχολείο. Την άποψη αυτή έρχονται να ενισχύσουν και πολλά ιδιωτικά εκπαιδευτήρια, που δημιουργούν ξεχωριστά τμήματα νηπίων και προνηπίων στις εγκαταστάσεις τους. Στο σημείο αυτό θα ήθελα να παραθέσω ένα πολύ ενδιαφέρον βίντεο που αντικατοπτρίζει την επίδραση της σύγχρονης εκπαίδευσης στην ανάπτυξη του παιδιού. 
 Σίγουρα όλες αυτές οι ανησυχίες δεν είναι αβάσιμες. Συμβαίνουν επειδή έχουμε μάθει να κατηγοριοποιούμε τα παιδιά σύμφωνα με την ηλικία τους και όχι σύμφωνα με κάποια άλλα χαρακτηριστικά τους, όπως είναι πχ ένα χόμπυ, μία κλίση ή ένα ιδιαίτερο χάρισμα, ανεξαρτήτου ηλικίας. Επίσης, είναι τόσο βαθιά ριζωμένη μέσα μας η αντίληψη ότι ένα παιδί γίνεται  καλός μαθητής μόνο αν ξέρει να διαβάζει και να γράφει σωστά που γινόμαστε τυφλοί μπροστά σε οποιαδήποτε άλλη μορφή ανάπτυξης. Και αν όχι τυφλοί,είμαστε σίγουρα  πιο ελαστικοί. 
 Στο Δημόσιο Νηπιαγωγείο τα τμήματα των παιδιών αποτελούνται και από τις δύο ηλικιακές ομάδες.Αποτελούνται δηλαδή και από νήπια και από προνήπια. Λόγω της υποχρεωτικής φοίτησης των νηπίων,και λόγω έλλειψης αιθουσών, τα τελευταία χρόνια έχει παρατηρηθεί να "παραγκωνίζονται" τα προνήπια και να παραπέμπονται σε παιδικούς σταθμούς. Στα περισσότερα τμήματα δηλαδή μπορεί να συναντήσουμε 3 με 4 προνήπια σε μία τάξη των 25 παιδιών. Παλαιότερα η αναλογία ήταν περίπου μισά νήπια και μισά προνήπια για κάθε τάξη. Αυτό συνέβαινε είτε γιατί οι γονείς δεν έστελναν τα παιδιά στο νηπιαγωγείο και ξεκινούσαν την εκπαίδευσή τους από την πρώτη δημοτικού, είτε επειδή πολλοί τα έστελναν σε ιδιωτικά εκπαιδευτήρια,οπότε υπήρχαν περισσότερες θέσεις για τα προνήπια.
 Επανερχόμαστε λοιπόν στο θέμα της συνύπαρξης των δύο ηλικιακών ομάδων στην τάξη του νηπιαγωγείου. Σκοπός του Νηπιαγωγείου, σύμφωνα με το άρθρο 3 του Νόμου 1566/85 «Δομή και λειτουργία της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και άλλες διατάξεις» είναι να βοηθήσει τα νήπια να αναπτυχθούν σωματικά, συναισθηματικά, νοητικά και κοινωνικά, μέσα στα πλαίσια που ορίζει ο ευρύτερος σκοπός της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης. Πάνω σε αυτό το σκοπό είναι βασισμένη η δράση όλων των εκπαιδευτικών παρεμβάσεων που κάνουμε στο νηπιαγωγείο. Δεν είναι δηλαδή μόνο η προετοιμασία των παιδιών για το Δημοτικό σχολείο αλλά η ολόπλευρη ανάπτυξη των παιδιών που θα τα βοηθήσει να ενταχθούν ομαλά στο κοινωνικό γίγνεσθαι.Το Νέο Αναλυτικό Πρόγραμμα του Νηπιαγωγείου το οποίο είναι βασισμένο στη δομητική προσέγγιση της γνώσης βοηθάει τα παιδιά να επιτύχουν την ολόπλευρη ανάπτυξή τους. Σύμφωνα με τον Piaget τα παιδιά με τη βοήθεια των συνομηλίκων,οικοδομούν τη γνώση διερευνώντας τις ήδη αποκτηθείσες γνώσεις τους, τις οποίες και  διευρύνουν με τη βοήθεια είτε μεγαλύτερων παιδιών είτε των ενηλίκων.Επομένως, μέσα στην τάξη του νηπιαγωγείου τα παιδιά έχουν την ευκαιρία να συνεργαστούν, να ανταλλάξουν ιδέες, να αλληλεπιδράσουν. Τα μεγάλα παιδιά συνεργάζονται και βοηθούν τα μικρότερα σε διάφορες δραστηριότητες, τα προστατεύουν, και παίζουν μαζί τους ισότιμα. Τα μικρότερα παιδιά βοηθούν τα μεγάλα στο να αναπτύξουν συναισθήματα ευθύνης, ενσυναίσθησης, ισοτιμίας και βαθιάς φιλίας.Αναπτύσσεται επίσης σε μεγάλο βαθμό η συναισθηματική τους νοημοσύνη. Με αυτό τον τρόπο αποφεύγονται φαινόμενα όπως αυτό του σχολικού εκφοβισμού (bullying) ή της περιθωριοποίησης κάποιων μαθητών.
 Ίσως κάποιες φορές να φαίνεται ότι στα μικρότερα παιδιά γίνονται κάποιες περαιτέρω παραχωρήσεις σε βάρος των μεγαλυτέρων. Αυτό ωστόσο δεν ισχύει, αλλά και αν κάποιες φορές συμβεί, γίνεται πάντα σε συνδυασμό των δυνατοτήτων που έχουν αμφότερα. Είναι και για τις εκπαιδευτικούς μία πρόκληση όλη αυτή η διαδικασία, γιατί ψάχνουν να βρουν εποικοδομητικούς τρόπους συνεργασίας και συνύπαρξης των δύο ηλικιακών ομάδων,πράγμα που δεν είναι καθόλου εύκολο. Το σίγουρο πάντως είναι πώς ό, τι γίνεται, γίνεται πάντα με γνώμονα την ολόπλευρη ανάπτυξη των παιδιών αλλά και την κοινωνικοσυναισθηματική τους ωρίμανση.

Παραδοσιακά Πρωτοχρονιάτικα και Χριστουγεννιάτικα Κάλαντα

ΚΑΛΑΝΤΑ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ

Χριστούγεννα, πρωτούγεννα πρώτη γιορτή του χρόνου.

για βγάτε, δέτε, μάθετε πώς ο Χριστός γεννιέται. Γεννιέται κι' ανατρέφεται στο μέλι κι στο γάλα.

Το μέλι τρων οι άρχοντες, το γάλα οι αφεντάδες

και το μελισσοβότανο το λούζοντ' οι κυράδες. (παύση)

Εμείς εδώ δεν ήρθαμε να φαμε και να πιούμε

παρά σας αγαπούσαμε κι' ήρθαμε να σας δούμε.

(παύση)

Δώστε μας και τον κόκορα, δώστε μας και την κότα·

δώστε μας και πέντ' έξι αυγά, να πάμε σ' άλλη πόρτα.

Εδώ που τραγουδήσαμε πέτρα να μην ραΐσει

κι' ο νοικοκύρης του σπιτιού

πολλούς χρόνους να ζήσει!

ΚΑΛΑΝΤΑ ΚΡΗΤΗΣ

Έλα, έλα μικρή μου λεμονιά μου!

Ε, και κοντό δεν ήκουσες το μάνταλο ν'ανοίξεις,

να μας-ε-βάλεις μια ρακή κι ύστερα να σφαλίξεις!

Έλα, έλα μικρή μου λεμονιά μου!

Έλα, έλα μικρή μου λεμονιά μου!

Για σκώσου περιστέρα μου και κάμε τρία ζάλα

και φέρε και Χριστόψωμα κειανά τα πια μεγάλα!

Έλα, έλα μικρή μου λεμονιά μου!

Έλα, έλα μικρή μου λεμονιά μου!

Κι αν έχετε κιανένα αυγό βαστούμε και καλάθι,

μα πάλι και δεν έχετε ο κόσμος δεν εχάθη!

Έλα, έλα μικρή μου λεμονιά μου!

Για το Θεό μανά μου!

Επά που καλαντίσαμε πέτρα να μη ραΐσει

κι ο νοικοκύρης κι η κερά χρόνους πολλούς να ζήσει!

Για το Θεό μανά μου!

Για το Θεό μανά μου!

Να ζήσουν χρόνους εκατό και να τσι ξεπεράσουν

κι από τους εκατό κι ομπρός ετότες να γεράσουν!

Για το Θεό μανά μου!

Για το Θεό μανά μου!

Ποπανωθιός στην πόρτα σας γράφει την άλφα βήτα

εδά μισεύγομε κι εμείς κι έχετε καληνύχτα!

ΚΑΛΑΝΤΑ ΧΙΟΥ

Καλησπερίζω φέρνοντας αγέρα μυρωμένο

απ' τ' αφρισμένα κύματα χιλιοτραγουδισμένο.

Σ΄αυτό το σπίτι πού΄ρθαμε πέτρα να μη ραγίσει

Κι ο νοικοκύρης του σπιτιού χρόνια πολλά να ζήσει

Άγιε μου Βασιλάκη μου και Άγιε μου Νικόλα

προστάτευε τους ναυτικούς την ώρα του κυκλώνα.

Χρόνια πολλά να 'στε καλά και σεις και οι δικοί σας

να 'ρθουνε τα ξενάκια σας κι όλοι οι ναυτικοί σας.

Σε όλους σας ευχόμαστε αγάπη ειρήνη υγεία

καλή καρδιά χαμόγελο και θεία ευλογία.

Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά

ψιλή μου δεντρολιβανιά

κι αρχή κι αρχή του Γεναρίου

του Μεγά- του Μεγάλου Βασιλείου

Βασίλη μ' από πού 'ρχεσαι

κι από- κι από πού κατεβαίνεις

και βαστάς- και βαστάς ρόδα και ραίνεις.

Κάτσε να φας κάτσε να πιείς

κάτσε τον πόνο σου να πεις

κάτσε- κάτσε να τραγουδήσεις

και να μας καλωσορίσεις.

Κι έβγα-έβγα να μας κεράσεις

που να ζεις-που να ζεις και να γεράσεις. 

Όλα τα παραπάνω κάλαντα αναφέρονται και στο θεατρικό της προηγούμενης ανάρτησης "Χριστούγεννα στην Ελλάδα"