Τεχνολογίες Πληροφοριών και Επικοινωνιών :
1. Τα παιδιά χρησιμοποιούν τον ηλεκτρονικό υπολογιστή για να αντλήσουν πληροφορίες από το διαδίκτυο (πώς κατασκευάζονται τα παιχνίδια, τι παιχνίδια παίζουν σε άλλες χώρες του κόσμου, τι παιχνίδια έπαιζαν παλαιότερα οι άνθρωποι). Ένα ενδιαφέρον βίντεο θα δείτε εδώ.
2. Βγάζουν φωτογραφίες τα παιχνίδια τους, τις περνούν στον υπολογιστή και δημιουργούν τη δική τους συλλογή φωτογραφιών. Αν υπάρχει εκτυπωτής, τις εκτυπώνουν δημιουργώντας ένα βιβλίο , το οποίο θα μπορούν να δανείζονται και να παίρνουν στο σπίτι τους.
3. Δανείζουμε στα παιδιά τη φωτογραφική μηχανή του σχολείου και τους λέμε να φωτογραφίσουν τον εαυτό τους με τα υπόλοιπα παιχνίδια τους, ή κάποιο αγαπημένο τους πρόσωπο που παίζει μαζί τους ή το αγαπημένο μέρος του σπιτιού τους, όπου φυλάνε τα παιχνίδια τους . Όταν επιστρέψουν στο σχολείο, περνάμε αυτές τις φωτογραφίες στον υπολογιστή και δίνουμε την ευκαιρία σε κάθε παιδί ξεχωριστά να περιγράψει και να μοιραστεί με τους συμμαθητές του κάτι από τον προσωπικό του χώρο. Ένα ενδιαφέρον άρθρο σχετικά με τη φωτογραφία και τα παιχνίδια στο διαδίκτυο θα βρείτε εδώ
4. Θέλοντας να φτιάξουν τις δικές τους κούκλες ή άλλα παιχνίδια παρακολουθούν videos από το Youtube (πάντα με τη δική μας καθοδήγηση). Ενδεικτικά μπορείτε να δείτε τον παρακάτω σύνδεσμο : https://www.youtube.com/watch?v=ZjQmXZemhlg
5. Χρησιμοποιούν λογισμικά όπως το gcompris. Θα το βρείτε εδώ . Έχουν την ευκαιρία να εξοικειωθούν με τη χρήση του Η/Υ, να γνωρίσουν τα μέρη και τις δυνατότητές του.
6. Κάνουν συγκρίσεις των παιχνιδιών που μπορούν να παίξουν στον υπολογιστή με αυτά που παίζουν με τους φίλους τους στο σχολείο ή στο σπίτι. Δημιουργούμε καταστάσεις προβληματισμού ωθώντας τα να σκεφτούν και να απαντήσουν στο "τι θα γινόταν αν ..."
Περιβάλλον και εκπαίδευση για την αειφόρο ανάπτυξη :
1. Προτρέπουμε τα παιδιά να φέρουν στο σχολείο παιχνίδια που δεν χρειάζονται πια. Είτε γιατί δεν τους τραβάει το ενδιαφέρον , είτε γιατί έχουν χαλάσει και δεν τα χρησιμοποιούν είτε γιατί προορίζονται για ηλικίες μικρότερες από τη δική τους. Κάνουμε διερεύνηση στην τάξη και βρίσκουμε λύσεις για την αξιοποίηση αυτών των παιχνιδιών. Δημιουργούμε λίστες με τα παιχνίδια που δεν μπορούν πλέον να χρησιμοποιηθούν και με αυτά που μπορούν. Κάθε παιδί βάζει το όνομά του δίπλα στο παιχνίδι που έχει φέρει στο σχολείο. α) αποφασίζουμε να πετάξουμε στον κάδο της ανακύκλωσης και όχι στους συμβατικούς κάδους τα παιχνίδια που είναι κατεστραμμένα. β) διαβάζουμε την ιστορία του "Μολυβένιου Στρατιώτη" και σκαρφιζόμαστε τη δική μας ιστορία με τα δικά μας σπασμένα παιχνίδια, την οποία και δραματοποιούμε. γ) αποφασίζουμε να δωρίσουμε σε φιλανθρωπικές οργανώσεις του Δήμου μας τα παιχνίδια που βρίσκονται σε καλή κατάσταση. Για το σκοπό αυτό ψάχνουμε στο διαδίκτυο για ιστοσελίδες και τηλέφωνα επικοινωνίας με οργανώσεις όπως "χαμόγελο του παιδιού http://www.hamogelo.gr/", "παιδικά χωριά sos http://www.sos-villages.gr/",
"action aid http://www.actionaid.gr/", "κάνε μια ευχή http://www.makeawish.gr/" κλπ.
2. Θέλοντας να περάσουμε ένα μήνυμα και στην υπόλοιπη κοινότητα, αποφασίζουμε να δημιουργήσουμε μία αφίσα με κεντρική ιδέα " ΚΑΝΕΝΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΚΟΥΠΙΔΙ". Τα παιδιά δίνουν ιδέες για το πώς θα μπορούσε να δημιουργηθεί η αφίσα, ποια υλικά θα ήθελαν να χρησιμοποιήσουν και με ποιες τεχνικές και προχωράμε στην υλοποίηση της ιδέας. Γράφουν το μήνυμα της αφίσας όπως μπορούν και το κάθε παιδί βάζει τη δική του πινελιά είτε με ζωγραφιά, είτε με κολλάζ, είτε με γράμματα. Όταν τελειώσουμε, αναρτάμε την αφίσα στον πίνακα ανακοινώσεων του σχολείου μας. Μπορούμε ακόμη να την δώσουμε στο Δήμο για να την τοποθετήσουν σε κεντρικό σημείο του Δημαρχείου ή ακόμα να στείλουμε μία φωτογραφία της αφίσας σε μία τοπική εφημερίδα για να δημοσιοποιηθεί στον τύπο.
3. Όπως αναφέρθηκε στο πρώτο μέρος της ενότητας, κάνουμε ενέργειες για να τοποθετηθεί στο σχολείο μας κάδος ανακύκλωσης μπαταριών και προτρέπουμε τα παιδιά να περάσουν το μήνυμα στους γονείς αλλά και στους συγγενείς τους. Η συγκεκριμένη δραστηριότητα δίνεται με τη μορφή παιχνιδιού στα παιδιά , όπως "πόσες ανακυκλώσιμες μπαταριές έφερες σήμερα; έλα να τις μετρήσουμε. Είμαι σίγουρη ότι τα δέντρα θα σε ευγνωμονούν γι' αυτό."
4. Αποφασίζουμε να βγούμε στην αυλή να σκάψουμε μία λακουβίτσα και να θάψουμε μέσα ένα παιχνίδι που δε χρειαζόμαστε πια. Θα αφήσουμε να περάσει αρκετός καιρός θα σηματοδοτήσουμε το μέρος όπου βρίσκεται και θα επιστρέψουμε για να το ξεθάψουμε.Τα παιδιά θα παρατηρήσουν και θα ανακαλύψουν τι παθαίνουν τα σκουπίδια όταν τα θάβουμε στο χώμα. Μπορούμε να θάψουμε παιχνίδια διαφορετικών υλικών για να είναι σε θέση να συγκρίνουν πώς αποσυντίθενται και αν αποσυντίθενται τελικά. Θα ακολουθήσει συζήτηση και προβληματισμός σχετικά με τη χρήση και την επαναχρησιμοποίηση των αντικειμένων.
1. Τα παιδιά χρησιμοποιούν τον ηλεκτρονικό υπολογιστή για να αντλήσουν πληροφορίες από το διαδίκτυο (πώς κατασκευάζονται τα παιχνίδια, τι παιχνίδια παίζουν σε άλλες χώρες του κόσμου, τι παιχνίδια έπαιζαν παλαιότερα οι άνθρωποι). Ένα ενδιαφέρον βίντεο θα δείτε εδώ.
2. Βγάζουν φωτογραφίες τα παιχνίδια τους, τις περνούν στον υπολογιστή και δημιουργούν τη δική τους συλλογή φωτογραφιών. Αν υπάρχει εκτυπωτής, τις εκτυπώνουν δημιουργώντας ένα βιβλίο , το οποίο θα μπορούν να δανείζονται και να παίρνουν στο σπίτι τους.
3. Δανείζουμε στα παιδιά τη φωτογραφική μηχανή του σχολείου και τους λέμε να φωτογραφίσουν τον εαυτό τους με τα υπόλοιπα παιχνίδια τους, ή κάποιο αγαπημένο τους πρόσωπο που παίζει μαζί τους ή το αγαπημένο μέρος του σπιτιού τους, όπου φυλάνε τα παιχνίδια τους . Όταν επιστρέψουν στο σχολείο, περνάμε αυτές τις φωτογραφίες στον υπολογιστή και δίνουμε την ευκαιρία σε κάθε παιδί ξεχωριστά να περιγράψει και να μοιραστεί με τους συμμαθητές του κάτι από τον προσωπικό του χώρο. Ένα ενδιαφέρον άρθρο σχετικά με τη φωτογραφία και τα παιχνίδια στο διαδίκτυο θα βρείτε εδώ
4. Θέλοντας να φτιάξουν τις δικές τους κούκλες ή άλλα παιχνίδια παρακολουθούν videos από το Youtube (πάντα με τη δική μας καθοδήγηση). Ενδεικτικά μπορείτε να δείτε τον παρακάτω σύνδεσμο : https://www.youtube.com/watch?v=ZjQmXZemhlg
5. Χρησιμοποιούν λογισμικά όπως το gcompris. Θα το βρείτε εδώ . Έχουν την ευκαιρία να εξοικειωθούν με τη χρήση του Η/Υ, να γνωρίσουν τα μέρη και τις δυνατότητές του.
6. Κάνουν συγκρίσεις των παιχνιδιών που μπορούν να παίξουν στον υπολογιστή με αυτά που παίζουν με τους φίλους τους στο σχολείο ή στο σπίτι. Δημιουργούμε καταστάσεις προβληματισμού ωθώντας τα να σκεφτούν και να απαντήσουν στο "τι θα γινόταν αν ..."
Περιβάλλον και εκπαίδευση για την αειφόρο ανάπτυξη :
1. Προτρέπουμε τα παιδιά να φέρουν στο σχολείο παιχνίδια που δεν χρειάζονται πια. Είτε γιατί δεν τους τραβάει το ενδιαφέρον , είτε γιατί έχουν χαλάσει και δεν τα χρησιμοποιούν είτε γιατί προορίζονται για ηλικίες μικρότερες από τη δική τους. Κάνουμε διερεύνηση στην τάξη και βρίσκουμε λύσεις για την αξιοποίηση αυτών των παιχνιδιών. Δημιουργούμε λίστες με τα παιχνίδια που δεν μπορούν πλέον να χρησιμοποιηθούν και με αυτά που μπορούν. Κάθε παιδί βάζει το όνομά του δίπλα στο παιχνίδι που έχει φέρει στο σχολείο. α) αποφασίζουμε να πετάξουμε στον κάδο της ανακύκλωσης και όχι στους συμβατικούς κάδους τα παιχνίδια που είναι κατεστραμμένα. β) διαβάζουμε την ιστορία του "Μολυβένιου Στρατιώτη" και σκαρφιζόμαστε τη δική μας ιστορία με τα δικά μας σπασμένα παιχνίδια, την οποία και δραματοποιούμε. γ) αποφασίζουμε να δωρίσουμε σε φιλανθρωπικές οργανώσεις του Δήμου μας τα παιχνίδια που βρίσκονται σε καλή κατάσταση. Για το σκοπό αυτό ψάχνουμε στο διαδίκτυο για ιστοσελίδες και τηλέφωνα επικοινωνίας με οργανώσεις όπως "χαμόγελο του παιδιού http://www.hamogelo.gr/", "παιδικά χωριά sos http://www.sos-villages.gr/",
"action aid http://www.actionaid.gr/", "κάνε μια ευχή http://www.makeawish.gr/" κλπ.
2. Θέλοντας να περάσουμε ένα μήνυμα και στην υπόλοιπη κοινότητα, αποφασίζουμε να δημιουργήσουμε μία αφίσα με κεντρική ιδέα " ΚΑΝΕΝΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΚΟΥΠΙΔΙ". Τα παιδιά δίνουν ιδέες για το πώς θα μπορούσε να δημιουργηθεί η αφίσα, ποια υλικά θα ήθελαν να χρησιμοποιήσουν και με ποιες τεχνικές και προχωράμε στην υλοποίηση της ιδέας. Γράφουν το μήνυμα της αφίσας όπως μπορούν και το κάθε παιδί βάζει τη δική του πινελιά είτε με ζωγραφιά, είτε με κολλάζ, είτε με γράμματα. Όταν τελειώσουμε, αναρτάμε την αφίσα στον πίνακα ανακοινώσεων του σχολείου μας. Μπορούμε ακόμη να την δώσουμε στο Δήμο για να την τοποθετήσουν σε κεντρικό σημείο του Δημαρχείου ή ακόμα να στείλουμε μία φωτογραφία της αφίσας σε μία τοπική εφημερίδα για να δημοσιοποιηθεί στον τύπο.
3. Όπως αναφέρθηκε στο πρώτο μέρος της ενότητας, κάνουμε ενέργειες για να τοποθετηθεί στο σχολείο μας κάδος ανακύκλωσης μπαταριών και προτρέπουμε τα παιδιά να περάσουν το μήνυμα στους γονείς αλλά και στους συγγενείς τους. Η συγκεκριμένη δραστηριότητα δίνεται με τη μορφή παιχνιδιού στα παιδιά , όπως "πόσες ανακυκλώσιμες μπαταριές έφερες σήμερα; έλα να τις μετρήσουμε. Είμαι σίγουρη ότι τα δέντρα θα σε ευγνωμονούν γι' αυτό."
4. Αποφασίζουμε να βγούμε στην αυλή να σκάψουμε μία λακουβίτσα και να θάψουμε μέσα ένα παιχνίδι που δε χρειαζόμαστε πια. Θα αφήσουμε να περάσει αρκετός καιρός θα σηματοδοτήσουμε το μέρος όπου βρίσκεται και θα επιστρέψουμε για να το ξεθάψουμε.Τα παιδιά θα παρατηρήσουν και θα ανακαλύψουν τι παθαίνουν τα σκουπίδια όταν τα θάβουμε στο χώμα. Μπορούμε να θάψουμε παιχνίδια διαφορετικών υλικών για να είναι σε θέση να συγκρίνουν πώς αποσυντίθενται και αν αποσυντίθενται τελικά. Θα ακολουθήσει συζήτηση και προβληματισμός σχετικά με τη χρήση και την επαναχρησιμοποίηση των αντικειμένων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.